Witajcie Kochani,
Podczas wolnego staram się nadrabiać zaległości, zarówno jeśli chodzi o stos piętrzących się na półce książek oraz wpisów na blogu. Niestety przeziębienie nie pozwala mi w 100% wykorzystać wolny czas tak więc na spokojnie sięgam po pozycję pożyczone. I tak oto tym sposobem na pierwszy ogień idzie kontynuacja światowego bestsellera "Zostań, jeśli kochasz" autorstwa Gayle Forman.
Przyznaje się bez bicia kończąc pierwszy tom czułam pewien niedosyt i długo zastanawiałam się czy sięgnąć po "Wróć, jeśli pamiętasz". Jednak często zaczynając czytać jakąś serię mam poczucie obowiązku by czytać kolejne części... I wiecie co? Nie żałuje!
Nigdy nie myślałam, że po dwudziestce tak chętnie i z przyjemnością będę sięgać po literaturę młodzieżową. Ot niespodzianka. No dobrze, ale przejdźmy do książki, bo zanudzę Was wcześniej na śmierć.
"Wróć, jeśli pamiętasz", rzadko się zdarza, że druga część serii podoba mi się bardziej, często po prostu mam wrażenie, że kolejne tomy są pisane wyłącznie pod publikę i na siłę. Tutaj nie ma o czymś takim mowy. Druga część jest pięknym uzupełnieniem "Zostań, jeśli kochasz". Po zakończeniu pierwszej książki miałam trochę mieszane uczucia, stąd też chęć czytania kolejnych tomów tej serii. Nie zawiodłam się, literatura młodzieżowa jest mi bardzo bliska, przyjemnie i szybko się czyta a dodatkowo w cyklu zawarta jest opowieść z muzyką w tle, która mnie również jest bardzo bliska.
"Wróć, jeśli pamiętasz" to po prostu ciąg dalszy opowieści o losach Mii i Adama. Trzy lata po tragicznych wydarzeniach los stawia tych dwoje znów na swojej drodze. Ona zaczyna karierę jako wiolonczelistka, on zaś spełnia marzenia jako gwiazda rocka, ale czy odgrywając swoje role w przytłaczającym ich i gnającym cały czas do przodu świecie są szczęśliwi? Osobno nie do końca, choć oboje dążą do wyznaczonych wcześniej planów czegoś cały czas im brakuje. Czy ta dwójka odnajdzie miłość i spędzi przyszłość razem?
Z każdą kolejną książką Gayle Forman coraz bardziej lubię jej lekki styl pisania i opowieści. Bardzo szybko pochłonęłam drugi tom i zamierzam sięgnąć po kontynuację. Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Pierwsza część była dla mnie trochę zbyt ckliwa, a tutaj to wrażenie znika, wszystkie emocje które przekazuje autorka są wyważone. Piękna opowieść nie tylko dla młodzieży, starszemu czytelnikowi ten klimat również przypadnie do gustu. Książkę polecam z czystym sumieniem, szczególnie na długie jesienne wieczory.
Do przeczytania.
